Piękna nieznajoma

Piękna nieznajoma
Loading the player ...
Polska, Rosja
1992
Data premiery: 1993-10-14
Reżyseria: Jerzy Hoffman
Zdjęcia: Jerzy Gościk
opis filmu
O filmie

Rok 1916. Porucznik Obozow przewozi tajne dokumenty z Petersburga do Sztokholmu. W pociągu poznaje piękną kobietę, która go uwodzi. Jej zamiary nie są uczciwe, a rodzące się uczucie komplikuje obrót spraw.

Pierwowzór literacki: Aleksy Tołstoj, Piękna nieznajoma
Scenografia: Jewgienij Gukow
Czas akcji: 1916 rok
Miejsce akcji: Petersburg, Rosja
Język: pl
Obsada
Grażyna Szapołowska (nieznajoma), Wojciech Malajkat (porucznik Nikita Andreicz Obozow), Beata Tyszkiewicz (dama), Nikita Mihalkov (pułkownik), Edward Żentara (narciarz), Igor Dmitriew (emerytowany wojskowy), Michaił Kononow (kupiec), Natalʹâ Arinbasarova (niania), Iwan Krasko (Rasputin), Albert Fiłozof (Anglik), Władimir Jeromin (oficer), Oleg Pogudin (oficer), Jurij Wirolajnen (oficer), Irina Smirnowa (Angielka), Matti Nuude (Szwed), Olga Kirsanowa (młoda żona), Jurij Galcow (młody mąż), Gali Abejdułow (Francuz), Andriej Kuligin (Francuz), Igor Sołowiew (Francuz)
zwiń zakładkę
treść

Jest rok 1916. Młody porucznik Obozow otrzymuje rozkaz przewiezienia niezwykle ważnych dokumentów z Petersburga do Sztokholmu. Jego misja jest ściśle tajna. W pociągu spotyka piękną, starszą od siebie kobietę, która go uwodzi. Podczas gdy porucznik spędza z nią popołudnie, jego przedział przeszukuje podstawiony turysta narciarz. Okazuje się, że współpracuje z nim piękna nieznajoma Ludmiła. Razem mają wykraść tajne dokumenty. Sytuacja komplikuje się, gdy Ludmiła zakochuje się w młodym poruczniku. Nie zdradza mu jednak celu swojej misji, aby ratować Obozowa przed gotowym go zabić narciarzem. Obozow przyłapuje Ludmiłę na próbie wykradzenia dokumentów i dowiaduje się, że akcją kieruje narciarz. Obezwładnia go i wyrzuca z pociągu. W czasie dramatycznej kłótni Obozow, do szaleństwa zakochany w Ludmile, wybacza jej. Pociąg dojeżdża do Sztokholmu. Gdy Obozow przychodzi do przedziału po swą ukochaną, znajduje ją martwą. W sztabie okazuje się, że jego misja polegała na odwróceniu uwagi ewentualnych szpiegów od emerytowanego wojskowego, który przewoził prawdziwe dokumenty. Obozow wyrusza na front. Wychodzi z okopów i celowo wystawia się na serię strzałów wroga.

zwiń zakładkę
komentarz
komentarz eksperta

Jerzy Hoffman, znany z zamiłowania do adaptacji historycznych dzieł literackich, przeniósł na ekran opowiadanie Aleksego Tołstoja. Piękna nieznajoma to klasyczny melodramat wpisany w kryminalną fabułę, osadzony w rewolucyjnej Rosji, na początku XX wieku. Film wyreżyserowany został w anachroniczny sposób, w konwencji kina sprzed kilkudziesięciu lat. Tego typu formuła zupełnie się nie sprawdziła. Naiwność i wstrzemięźliwość głównych bohaterów w okazywaniu uczuć wydaje się nieautentyczna. Nienaganna jest natomiast oprawa scenograficzna - stylowe wnętrza, skrupulatnie dobrane rekwizyty i stroje z epoki. Doborowa obsada aktorska nie poprawiła niestety jakości filmu. Jak zawsze piękna i elegancka Grażyna Szapołowska nie miała możliwości zaprezentowania swoich aktorskich możliwości, a Wojciech Malajkat zupełnie nie odpowiadał wizerunkowi carskiego oficera. Jedynie Beata Tyszkiewicz stworzyła zabawną i charakterystyczną postać drugoplanową. W epizodzie wystąpił jeden z najwybitniejszych reżyserów i aktorów rosyjskich - Nikita Michałkow.

zwiń zakładkę
głosy prasy

„Hoffman sięgnął po opowiadanie Aleksego Tołstoja i przeniósł je na ekran tak, jakby rozwój sztuki filmowej zatrzymał się 30 lat temu. Jego »Piękna nieznajoma« nie ma w sobie wdzięku czasu minionego, nie ma nostalgii, ani nawet nieco spłowiałego czaru starej pocztówki. »Piękna nieznajoma« jest po prostu anachroniczna. [...] Hoffman jest znakomitym inscenizatorem scen batalistycznych i świetnym specjalistą od montażu. Prowadzenie aktorów nie było jego stroną najsilniejszą. A »Piękna nieznajoma« jest typowym filmem aktorskim. I to jest następna klęska: najgorsza rola w dorobku Grażyny Szapołowskiej i zupełnie nieprzekonujący Wojciech Malajkat”.

Barbara Hollender, „Rzeczpospolita”, 275/1993.

zwiń zakładkę
plakaty i fotosy
zwiń zakładkę
zwiń zakładkę