Wieś zrzeszyła się w spółdzielnię

"Wieś Świątniki Górne słynie od dawna z zamiłowania jej mieszkańców do mechaniki. Obecnie wszyscy chałupnicy zrzeszyli się w spółdzielni, która dostarcza im półfabrykatów, a kupuje od nich gotowe wyroby. Dla młodych istnieje w Świątnikach specjalna szkoła metalowa, w której uczą się oni przyszłego zawodu. Wszyscy mieszkańcy Świątnik posiadają w domach warsztaty i produkują przeważnie kłódki.

Na zdjęciach:
1. Ogólny plan Świątnik Górnych.
2. Pobieranie przez chałupników surowca w Spółdzielni i zdawanie kłódek.
3. Chałupnicy podczas pracy w domach: Synowiec Józef i Marian (ojciec i syn). Małżeństwo Synowiec Władysław i Maria, Wodziański Eugeniusz przy warsztacie i Dudek Tadeusz przy prasie.
4. Wchodzenie do szkoły w ogólnym planie.
5. Ogólny plan warsztatów szkolnych.
6. Zbliżenia przy warsztatach: Martyła Józef (syn małorolnego chłopa ze wsi Lusina), Zaporowska Władysława przy piłowaniu.
Zbliżenia przy maszynach: Tokarczyk Ludwik (syn robotnika z Sowliny k. Limanowej) przy tokarni, Borkowska Stanisława przy strugarce, przy niej nauczyciel Durak Stanisław.

Dokrętka do tematu:
1. Napisy szkolne.
2. Wykład. Ogólny plan sali podczas wykładu.
3. Szwachta Zofia i Kotarba Anna.
4. Profesor Cholewa Kazimierz (maszynoznawstwo).
5. Przy maszynach: Martyka Antonina i profesor Ogórek Stanisław, przy heblarce Kotarba Franciszek, przy dłutownicy (smaruje pędzlem) Sternalski Stanisłąw i profesor Moskal, przy maszynie Kotarba Anna, przy szlifierce (w okularach ochronnych)".

Oryginalny opis zawarty w raportach zdjęciowych.