Na polach Grunwaldu

Grunwald. Na historycznym pobojowisku wznieśli Niemcy pomnik ku czci mistrza krzyżackiego Ulricha von Jungingen, poległego w bitwie pod Grunwaldem. Ten pomnik krzyżacki miał być świadectwem, że mimo Grunwaldu zwycięstwo pozostało przy Niemcach. W tym roku na polu grunwaldzkim zgromadziły się tysięczne tłumy Polaków, goście z bratnich republik słowiańszczyzny i Litwy, poczty sztandarowe organizacji społecznych i jednostek wojskowych. Przedstawiciele miejscowej ludności polskiej serdecznie witali przybyłych na uroczystości: prezydenta, marszałka i członków rządu. Msza polowa odbyła się na tym samym miejscu, gdzie przed pięciu wiekami Władysław Jagiełło zanosił do Boga modły o zwycięstwo. Po mszy marszałek dokonał promocji młodych oficerów, którzy pełnić będą służbę w oddziałach pogranicznych na zachodzie. Prezydent udekorował Krzyżem Grunwaldu przedstawicieli państw sprzymierzonych, dowódców Wojska Polskiego, członków rządu i żołnierzy, którzy najbardziej zasłużyli się w zwycięskiej walce Słowiańszczyzny z niemieckim najeźdźcą. Na tym miejscu stanie marmurowy pomnik Jedności Słowiańskiej. Po raz pierwszy w swych dziejach święciła Polska rocznicę Grunwaldu na polach historycznej bitwy. Potężna defilada wojska, marynarki wojennej, organizacji społecznych stała się jednym wielkim świadectwem, że sprzymierzona Słowiańszczyzna utrwali Grunwald po wieczne czasy. A na polach niemieckiej klęski nigdy już nie wyrosną pomniki niemieckiego triumfu.