opis filmu
Budowa gazociągu ZSRR ‒ Polska. Plac budowy. Rozlewisko. Pogłębiarka. Transport rur. Robotnicy podczas spawania rur. Ciężki sprzęt. Izolowanie rur. Zasypywanie rur. Spychacz.
| 00:00:00:00 | Czołówka: „Polska Kronika Filmowa nr 49 1985 12 03”. |
| 00:00:18:13 | Napis: „W NIECAŁE DWA LATA”. W tle teren budowy gazociągu. |
| 00:00:21:06 | Woda wypuszczana pod ciśnieniem do zbiornika wodnego. |
| 00:00:25:01 | Barka na wodzie. |
| 00:00:27:05 | Teren budowy. Spychacz, koparka, samochód ciężarowy. |
| 00:00:29:15 | Barka na wodzie oraz rura leżąca w wodzie. |
| 00:00:32:14 | Dwóch mężczyzn na terenie budowy. W tle hałdy ziemi oraz samochód, który wiezie rury do budowy gazociągu. |
| 00:00:36:14 | Powalone drzewa w lesie. W tle robotnicy podczas instalowania rur gazociągu. |
| 00:00:40:00 | Ułożone rury gazociągu. Wokół rozpościera się las. |
| 00:00:43:18 | Spawacze spawają rury. |
| 00:00:57:13 | Układanie rur z użyciem dźwigów. |
| 00:01:00:07 | Owijanie rur taśmą izolacyjną. |
| 00:01:13:21 | Zaizolowana rura gazociągu. |
| 00:01:18:08 | Spychacz zasypuje rurę. |
tekst lektorski
Bardzo śpieszyli się budowniczowie nowego gazociągu biegnącego ze Związku Radzieckiego do Polski. Trzeba było wykorzystać fakt, że linia przesyłowa ze złóż na Zakarpaciu do Mińska biegnie niedaleko Bugu, w pobliżu Kobrynia, stąd prosta trasa do Warszawy i centralnej Polski. Pracownicy „Gazobudowy” z Zabrza przy spawaniu ostatnich odcinków przed granicą. Takich rur o średnicy jednego metra dotychczas u nas nie instalowano. Mechaniczne owijanie taśmą izolacyjną, z szybkością do 800 metrów dziennie. Tą drogą uzyskamy wkrótce prawie dwukrotne zwiększenie dostaw gazu ziemnego, nie tylko czystego dla środowiska źródła energii, ale też cennego surowca chemicznego.
poprzedni 
