Trzydziestolatek

Trzydziestolatek
Loading the player ...
Tytuł pełny: Trzydziestolatek. Budowa Pałacu Kultury i Nauki. Panorama z ostatniego pietra widziana w 1955 i 1985 roku
Data wydania: 1985-07-16
Kategorie tematyczne: budownictwo, stolica
opis filmu
O filmie

Zdjęcia współczesne i archiwalne. Dworzec Centralny i Pałac Kultury i Nauki. Domy i ruiny na terenie obecnego placu Defilad i PKiN w roku 1951. Dworzec autobusowy. Fundamenty PKiN w roku 1952, widać dźwigi, pracujących robotników. PKiN w roku 1953, widać stojące przy murach rusztowania. Pałac Kultury i Nauki w roku 1954, panorama. Robotnicy stoją na rusztowaniach, pracują nad wykończeniem wnętrz, montują balustradę przy schodach. Tłumy wokół PKiN w roku 1955. Leżący na poduszce symboliczny klucz do PKiN. Premier Józef Cyrankiewicz odbiera klucz z rąk radzieckiego ambasadora Pantelejmona Ponomarienki. Wnętrza PKiN, widać między innymi basen. PKiN widziany z różnych miejsc w Warszawie. Ulica Próżna i widok na PKiN. Ludzie wchodzą do windy. Wciskany guzik windy z liczbą 27. Ludzie wchodzą na taras na szczycie PKiN. Panoramy Warszawy oglądane z tarasu w roku 1955 i 1985.

Komentarz: Jerzy Kasprzycki
Opracowanie dźwiękowe: Tatiana Kamińska
Numer tematu: 3
Osoba: Józef Cyrankiewicz (premier PRL), Pantelejmon Ponomarienko (ambasador radziecki)
Obiekt: Pałac Kultury i Nauki
Czas akcji: 1985, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955
Miejsce akcji: Warszawa
Prawa: WFDiF
Format dźwięku: mono
Format klatki: 4:3
System koloru: czarno-biały
Opis sekwencji
00:00:00:00Napis: „TRZYDZIESTOLATEK”. Widok na Pałac Kultury i Nauki od strony Dworca Centralnego.
00:00:03:23Data 1951 ‒ widok na plac, na którym ma stanąć budowla.
00:00:15:02Data 1952 ‒ prace przy fundamentach.
00:00:23:19Data 1953 ‒ PKiN w budowie, panorama z dołu.
00:00:32:04Data 1954 ‒ ukończony budynek PKiN, panorama z góry.
00:00:42:14Praca wykończeniowe we wnętrzach.
00:00:46:08Robotnicy montują poręcz schodów.
00:00:55:01Uroczyste oddanie PKiN do użytku. Tłumy na placu Defilad.
00:01:03:16Klucz na poduszce wręczony Józefowi Cyrankiewiczowi.
00:01:05:04Cyrankiewicz odbiera klucz, podnosi do góry i pokazuje zebranym.
00:01:10:12Wnętrza Pałacu ‒ Sala Marmurowa, pływalnia, Pałac Młodzieży.
00:01:21:14Pałac widziany z placu Dzierżyńskiego.
00:01:23:18Pałac widziany z ul. Złotej.
00:01:26:20Widok na bliską okolicę PKiN.
00:01:33:09Wjazd windą na 27. piętro.
00:01:39:08Oglądanie panoramy Warszawy z tarasu widokowego.
00:01:43:05Iglica pałacu.
00:01:46:20Panorama na współczesną Warszawę, widok na Ścianę Wschodnią.
00:01:49:09Widok na Hotel Forum.
00:01:52:05Widok na Dworzec Centralny.
00:01:55:04Ogólny widok miasta.
zwiń zakładkę
tekst lektorski

Dziś jest to widok zwyczajny, ale przed trzydziestu laty, gdy tereny te były jeszcze rumowiskiem... W pięćdziesiątym drugim roku stawiano dopiero fundamenty Pałacu Kultury i Nauki. W rok później prace budowlane były już daleko posunięte. Następny rok: sylwetka rysuje się w pełni, trwają prace wykończeniowe, które nadały ogromnej budowli nieprzemijającą wartość użytkową i społeczną. Rok pięćdziesiąty piąty. Warszawscy gospodarze przejmują Pałac z rąk budowniczych, którzy oddali obiekt akuratnie pod klucz. Wyposażenie wnętrz obliczono na zaspokojenie reprezentacyjnych potrzeb Warszawy zaledwie dźwigającej się ze zniszczeń. Tu odbywały się imprezy sportowe i polityczne, zjazdy, spotkania, konferencje międzynarodowe. Stolica otrzymała nowy wskaźnik topograficzny z daleka widoczny. Jeszcze długo otaczały go ruiny zwane Dzikim Zachodem, usunięte dopiero przed budową Dworca Centralnego. Największą atrakcją był od początku wjazd windą na ostatnie piętro. Tak wyglądała panorama Warszawy przed trzydziestu laty. Popatrzmy dziś i porównajmy, to ważny punkt odniesienia.

zwiń zakładkę
zwiń zakładkę