overview
Lucjan Jagodziński maluje portret. Konstanty Sopoćko przy biurku. Obrazy Konstantego Sopoćki. Tadeusz Kulisiewicz rysuje portret.
| 00:00:01:07 | Napis: „Na 25-lecie śmierci Feliksa Dzierżyńskiego”, w tle Lucjan Jagodziński maluje portret Dzierżyńskiego. |
| 00:00:11:18 | Malarz maluje twarz Dzierżyńskiego. |
| 00:00:17:13 | Konstanty Sopoćko siedzący za biurkiem. |
| 00:00:24:12 | Konstanty Sopoćko przegląda swoje prace. |
| 00:01:07:06 | Tadeusz Kulisiewicz podczas pracy nad portretem Dzierżyńskiego. |
reader text
Malarze polscy przygotowują się do wystawy ku czci wielkiego syna narodu polskiego, wielkiego patrioty i internacjonalisty Feliksa Dzierżyńskiego w 25. rocznicę jego zgonu. Portret pędzla Lucjana Jagodzińskiego. Pięknej i bohaterskiej postaci Dzierżyńskiego poświęcił szereg prac Konstanty Sopoćko. Wilno 1896 rok – „Aby być bliżej mas”. Rok 1902 – „Organizacja transportu czerwonego sztandaru w Krakowie”. „Na Dworcu Wiedeńskim w Warszawie” w roku 1904. „Spotkanie z Różą Luksemburg w Berlinie”. „Cytadela Warszawska” – tu narodził się słynny „Pamiętnik więźnia”. „Dzierżyński w Wielkich Dębach”. „Spotkanie z Maksymem Gorkim na Capri” w roku 1909. Tadeusz Kulisiewicz kończy pracę nad portretem Feliksa Dzierżyńskiego. W 25. rocznicę zgonu wielkiego Polaka cały naród złoży hołd nieustraszonemu żołnierzowi i bohaterowi polskiej i międzynarodowej klasy robotniczej.
previous 
